Prof. dr hab. Stanisław Wężyk, Dr inż. Ryszard Gilewski

Od 10 do 12 września 2018 r., w Zegrzu k. Warszawy, odbyło się coroczne spotkanie członków Polskiego Oddziału Światowego Stowarzyszenie Wiedzy Drobiarskiej (PO WPSA) ze specjalistami, związanymi z branżą drobiarską, w ramach zorganizowanego, naukowego sympozjum, pod hasłem „Nauka praktyce – praktyka nauce”.
Trzydniowe Sympozjum, było bardzo urozmaicone, obejmując nie tylko 5 naukowych sesji, lecz także inne imprezy, niezmiernie ważne dla uczestników.

Spotkanie otworzył prof. dr hab. Andrzej Rutkowski, prezydent PO WPSA, witając licznie przybyłych uczestników oraz życząc tradycyjnie – „owocnych obrad”. Szczególną uwagę zwraca fakt, że w tym roku, po raz pierwszy, prawie połowę z nich, stanowili praktycy, związani z różnymi segmentami sektora drobiarskiego.
Wieloletnią tradycją corocznych Sympozjów, jest nadawanie godności honorowego członka PB WPSA, tym, którzy ukończyli 70 lat i wnieśli znaczący wkład w rozwój polskiego drobiarstwa. Tytuł ten nadawany jest także wybitnym zagranicznym pracownikom naukowym, którzy swą aktywnością, w różny sposób, wspierają polską naukę i praktykę drobiarską.
W tym roku godność honorowego członka PO WPSA nadano pani prof. dr hab. Elżbiecie Smalec z Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach oraz panu prof. dr hab. Jerzemu Niedziółce z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.
W konkursie na najlepszą pracę dyplomową z zakresu drobiarstwa, I miejsce zajęła pani mgr inż. Małgorzata Puk z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, II – pani mgr inż. Zuzanna Wiśniewska z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, a III – mgr inż. Pani Justyna Bochnak z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
Bardzo znaczącą, programową nowością był zorganizowany panel dyskusyjny pt. „Dokąd zmierza polskie drobiarstwo?”. Frontem do zgromadzonych, usiadło 4 drobiarskich praktyków: panowie: Stefan Chrzanowski z Ogólnopolskiego Związku Producentów Drobiu POLDRÓB, Ryszard Waśniewski z firmy SuperDrob S.A. oraz Władysław Piasecki i Łukasz Dominiak – obaj z Krajowej Rady Drobiarstwa – Izby Gospodarczej, którzy wypowiadali swoje opinie nt. aktualnej i oczekiwanej sytuacji, w polskiej i światowej branży drobiarskiej.
Dziewięciu młodych badaczy, wzięło udział w konkursie im. Jerzego Będkowskiego, z których I miejsce przyznano pani Sarze Dzik z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, II – pani Joannie Żebrowskiej z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego z Olsztyna, a III – pani Katarzynie Abramowicz z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
Na 1 sesji, poświęconej „Żywieniu Drobiu”, której obrady przebiegały w oddzielnej sali, przedstawiono 21 doniesień, dotyczących głównie badań nad różnymi dodatkami, stosowanymi w drobiowych paszach oraz nad poszukiwaniem krajowych źródeł białka, które mogłyby zastąpić drogą, importowana soję GMO.
Równocześnie, w innej sali, przebiegały obrady 2 sesji, poświęcone „Jakości produktów drobiarskich”, na której prezentowano 18 prac, obejmujących głównie zagadnienia związane z jakością tuszek i mięsa drobiowego.
„Profilaktyce w produkcji drobiarskiej” poświęcono 3 sesję, do której prof. dr wet. Piotr Szeleszczuk (SGGW), wprowadził uczestników referatem pt. „Dzisiejsze wyzwania w ochronie zdrowia stad drobiu w Polsce”. Wśród 13 kolejnych prezentacji, były również doniesienia na temat wpływu na stan zdrowotny drobiu, modnych ostatnio nanocząsteczek różnych pierwiastków, stosowanych w paszy.
Bardzo zróżnicowana tematycznie była 4 sesja pt. ”Biologiczne podstawy hodowli i produkcji drobiu”, obejmująca doniesienia nt. rozwoju embrionalnego i preembrionalnego piskląt oraz ich wylęgu, poprzez zagadnienia jakości nasienia głuszców i gęsi, behawioralnych odruchów kur w zależności od systemu chowu – do problemów ściśle związanych z metodami genetycznego doskonalenia drobiu.
Obrady zamknęła „nienumerowana” sesja historyczna, na której seniorzy drobiarskich nauk, na tle swych dokonań, przedstawili: rozwój produkcji kurcząt brojlerów (prof. dr hab. Ewa Świerczewska – SGGW), ponad pół wieku hodowli i produkcji jaj w Polsce (prof. dr hab. Stanisław Wężyk, AVICONS) oraz ewolucję poglądów nt. żywienia gęsi (prof. dr hab. Dorota Jamroz, UP we Wrocławiu).
W sposób jak zwykle niezmiernie interesujący, prof. dr hab. wet. P. Szeleszczuk (SGGW), przedstawił kształtowanie się problemów zdrowotnych i opieki weterynaryjnej w polskim drobiarstwie, w latach 1968-1978.
Oczywiście, wspaniałej atmosferze Sympozjum, sprzyjała piękna, słoneczna pogoda, pobyt i spacery nad brzegiem dużego jeziora, picie kawy na rozległych tarasach, no i wreszcie uroczysta kolacja z tańcami, do których przygrywały na zmianę dwa zespoły. Jeden, składający się z dwóch disc-jockeyów z muzyką mechaniczną i drugi-kapela „PGR”, grająca tzw. life musik, pod egidą dr hab. Sebastiana Nowaczewskiego (UP w Poznaniu). Na parkiecie, w tanecznych podrygach, uwijały się żwawo wszystkie pokolenia uczestników – od 20 do 80 latków.
Zabierając głos w podsumowaniu Sympozjum, prezydent PB WPSA, prof. A. Rutkowski, serdecznie podziękował uczestnikom za czynny udział we wszystkich sesjach oraz zapowiedział, że Zarząd PO WPSA, dołoży wszelkich starań, by w kolejnych, takich spotkaniach, liczba uczestniczących w nich przedstawicieli drobiarskiej praktyki – była zawsze znacząca. Poinformował też, że w Sympozjum uczestniczyło 227 osób, w tym 103 z szeroko rozumianej praktyki drobiarskiej.

Po sympozjalne reminiscencje

Starszych uczestników Sympozjum, bardzo dziwi stosunkowo mały udział młodych adeptów nauki, dla których takie spotkanie, to nie tylko okazja do wystąpienia przed szerokim gremium słuchaczy, ale i możliwość poznania innych, młodych
i starszych kolegów. Brak na ten cel funduszy – nie jest żadnym wytłumaczeniem, bo udział w Sympozjum – po prostu się opłaca. Tymczasem, coraz częściej zdarzają się sytuacje, że otrzymujący do recenzji naukowe opracowanie, nie kojarzy
z nią jej autora – a szkoda.